Spis treści:
Jak poglądowo przedstawić pojęcie barwy w poligrafii? Część II. Trudności w zrozumieniu fenomenu barwy, Stanisław Radomski
Aktualności
Przestrzenie barw w grafice komputerowej, Janusz Ganczarski
Dwie drogi do zarządzania barwami, Małgorzata Lososová-Ungrádová
Czy profile ICC są najlepszym rozwiązaniem do proofingu? Michał Śliz
Spotkanie „proofingowe” w firmie Reprograf
ABC odbitki próbnej. Część IV. Zarządzanie procesem tworzenia odbitek próbnych
Kolory i emocje, Andrzej Kuśmierczyk
Aktualności
Barwa i jakość. Publikacja Heidelberger Druckmaschinen AG, wersja polska, odcinek 7 i 8

Oto fragmenty wybranych artykułów:

Jak poglądowo przedstawić pojęcie barwy w poligrafii? Część II
Trudności w zrozumieniu fenomenu barwy
Stanisław Radomski

Nauka o barwie, która przyczyniła się do przekształcenia czarnej sztuki w sztukę wielobarwną, odgrywa równie ważną rolę w cyfrowym zarządzaniu barwą. Celem poligrafii jest bowiem optymalne odtwarzanie na podłożach drukowych barw oryginałów. Tymczasem podstawowe pojęcie „barwa” jest często niewłaściwie interpretowane np. w książkach tłumaczonych z angielskiego, upowszechniających quasi-termin kolor. Aczkolwiek wiąże się to z polskojęzycznym dylematem: kolor czy barwa, kolor czy odcień (barwy), to u podłoża tego nieporozumienia leży zapewne opaczne pojmowanie fenomenu barwy. Niemałą rolę odegrały w tym przednaukowe poglądy na temat światła i barwy, pozostawiając trwały ślad nie tylko w języku polskim.
Ponieważ na kilku stronach niepodobna przedstawić wszystkich kwestii, wybrano te, które budzą największe wątpliwości, stąd wyjaśnia się je stopniowo, w kilku aspektach. Nawiązując zaś do tytułu artykułu starano się je przedstawić w formie rozmowy, dyskusji z Czytelnikami. Stąd tytuły niektórych podrozdziałów przypominają pytania, które padały w kuluarach ostatnio organizowanych konferencji poligraficznych.
Warto też podkreślić, iż w tej części artykułu mówi się przede wszystkim o barwach postrzeganych chromatycznych, wrażeniach barw i o słownictwie nieadekwatnym do obecnej wiedzy o świetle i barwie.


Przestrzenie barw w grafice komputerowej
Janusz Ganczarski

Wstęp
Grafika komputerowa korzysta z wielu przestrzeni barw (zwanych tradycyjnie modelami barw). Jednak najważniejsze i zarazem najbardziej popularne są dwie: RGB i CMY(K). W pierwszej z wymienionych przestrzeni wykorzystano addytywną syntezę barw; przestrzeni tej używa się w urządzeniach wyświetlających (monitory) i skanujących (kamery, skanery). Natomiast w przestrzeni CMY(K) zastosowano subtraktywną syntezę barw; przestrzeń ta jest powszechnie wykorzystywana w różnego rodzaju urządzeniach drukujących. Zanim jednak przejdziemy do prezentacji obu przestrzeni, poznajmy historię powstania przestrzeni barw CIE XYZ, która stanowi podstawę większości trójchromatycznych opisów światła.


Dwie drogi do zarządzania barwami

Na temat Color Managementu, czyli zarządzania barwą zapisano już stosy papieru i miliony słów. Jak więc powiedzieć coś nowego... Nie. Raczej powtórzmy.
Bowiem tylko powtarzanie pewnych informacji, wzbogaconych o nowości, dodatkowe spostrzeżenia, weryfikacje, może doprowadzić do właściwego działania systemu Color Management, dla dobra klientów. Świadomość konieczności wdrażania zarządzania barwą dojrzała właśnie dzięki ciągłemu ponownemu poznawaniu sposobu działania organizmu zwanego drukarnią. Organizmu żywego, dynamicznie się rozwijającego i bardzo trudnego do mądrego zarządzania.
Większość tych, którym udało się osiągnąć stopień wyższego zaawansowania w zarządzaniu firmą, to od jakiegoś czasu nasi klienci lub przyszli klienci – osoby przygotowujące się do tego, żeby nimi być. Ci zarządzający mieli szczęście – trafili w przeszłości na mądrych dostawców, którym chęć sprzedania czegoś za każdą cenę nie zaćmiła świadomości konieczności rozwiązania problemu klienta. Mieli również szczęście, że nie trafili na pseudodoradców, którzy postawili sobie za cel główny demonstrowanie własnej mądrości i erudycji, próbując udowodnić, że nikt inny oprócz nich nie może pewnych rzeczy dobrze zrobić, bo nie jest tak mądry i ma za mało wiadomości.


Czy profile ICC są najlepszym rozwiązaniem do proofingu?

Profile ICC są wykorzystywane prawie bez przerwy od początku istnienia technik proofingu cyfrowego. Musimy jednak pamiętać o towarzyszących im ograniczeniach, które czasami uniemożliwiają poprawną pracę z ich zastosowaniem. Jakie są ich wady i zalety?
Największą zaletą jest ich ogólna dostępność i możliwość użycia w praktycznie każdym systemie zarządzania barwą. A wady? Tych jest niestety więcej. Największą wadą profili ICC są ich wymagania wobec użytkowników – podczas używania profili, a zwłaszcza podczas ich tworzenia. Oczywiście programy służące do tworzenia profili ICC są wyposażone w bardzo proste kreatory profili, pozwalające zbudować profil na zasadzie „kliknij dalej”, jednak nie jest to droga pozwalająca dobrze zarządzać barwą, czy to w drukarni, czy w studiu graficznym. Musimy również pamiętać, że nawet poprawnie stworzony profil może być później użyty w nieprawidłowy sposób przez niewprawionego użytkownika.


Spotkanie „proofingowe” w firmie Reprograf

W dniu 8 czerwca 2006 r. w siedzibie firmy Reprograf w Warszawie przy ul. Wolskiej odbyło się spotkanie o charakterze informacyjno-szkoleniowym, podczas którego przedstawiono nową wersję programu do tworzenia odbitek próbnych EFI Colorproof XF 3.0, bazującego na technologii Best, oraz drukarki Epson Stylus Pro z serii x800 i x400. Było to drugie spotkanie z cyklu „proofingowego” – poprzednie odbyło się w grudniu 2005 roku. Prelegenci: Özgür Yazar z firmy EFI oraz Maria Ślesicka-Gęściak z Reprografu wprowadzili uczestników w zagadnienia związane z proofingiem cyfrowym.
Wersja 3.0 EFI Colorproof XF, dostępna od 1 czerwca 2006 roku, jest wyposażona m.in. w nowy interface użytkownika, większą liczbę opcji outputowych, opcje usprawniające produkcję wydruków wielkoformatowych oraz nowe narzędzia do zarządzenia barwą.


ABC odbitki próbnej. Część IV
Zarządzanie procesem tworzenia odbitek próbnych

Niniejsze opracowanie, przygotowane przez firmę EFI (producenta programów służących do wykonywania cyfrowych odbitek próbnych i do zarządzania barwami), a przekazane przez firmę Reprograf, polskiego dystrybutora EFI, jest przeznaczone dla osób, które chcą bliżej poznać rolę, jaką odbitka próbna (proof) pełni w procesie druku. Jego I część została opublikowana w numerze 4/2006 „ŚD”, II – 5/2006, III – w 6/2006. Opracowanie, w angielskiej wersji językowej, jest do pobrania w całości na stronie firmy EFI: http://www.efi.com/


Kolory i emocje
Andrzej Kuśmierczyk

Wzrok jest zwykle dominującym zmysłem u ludzi. Widzimy ruch, kształt i kolor obiektów naszego otoczenia. Widzenie ruchu jest zdolnością pierwotną, związaną z obroną przed atakiem, ale umożliwia także własny atak na potencjalną zdobycz. Kształt zostaje rozpoznany na skutek złożonych czynności percepcyjnych. Widzenie barw znacznie ułatwia wydzielenie obiektu z tła i przyspiesza proces percepcji. Doświadczenie powoduje, że kolory niektórych obiektów są do nich przypisane na stałe, i tak: trawa jest zielona, węgiel – czarny, krew – czerwona, niebo – niebieskie, śnieg – biały. Stałość barw niektórych obiektów ułatwia ich rozpoznanie i podnosi poziom bezpieczeństwa w znanym otoczeniu. Atrakcją są rośliny, które mają liście w innym kolorze niż przypisany do nich zielony. Zadziwia czasem gra świateł na śniegu, który staje się niebieski lub fioletowy.
Kolory mają swoją wartość emocjonalną. Czerwień jest kolorem ciepłym, choć trochę niepokojącym, a to przez skojarzenie z krwią właśnie. Zielony odczuwany jest jako uspokajający, a niebieski nazywa się zimnym. Cała paleta brązów postrzegana jest jako kolory ciepłe. Połączenie brązów z różnymi błękitami daje niezwykle ciekawe efekty światłocieniowe. Żółty to barwa agresywna. Czarny jest smutny i powoduje obniżenie nastroju, natomiast biel jest optymistyczna. Kolory mogą uspakajać i skłaniać do medytacji. Są też intensywne kolory, które męczą. Można zestawić je tak, że będą drażnić. Jeżeli pomieszczenia w pracy pomalujemy w pasy, na przemian, żółte i fioletowe, to możemy oczekiwać, że między pracownikami będą co chwila wybuchały sprzeczki. Jeżeli natomiast ściany pokryjemy jasnym beżem, który ludzie przestaną zauważać, praca będzie przebiegała spokojniej, a pracownicy będą wydajniejsi.